Voorbeelden uit de praktijk A-D

Aambeien, hardnekkig en pijnlijk

Mevrouw Hartman belt met een heel lastige en pijnlijke klacht. Ze heeft al jaren last van aambeien. Ze heeft er niet altijd last van maar ze komen al 25 jaar lang in periodes toch altijd weer terug. Mevrouw moet zorgen dat ze regelmatig naar het toilet gaat om de overlast niet nog groter te maken. Ze is behandeld met zalven die tijdelijk helpen. Als ze ermee stopt komen ze na een poosje weer terug. Er is laatst door de huisarts een sneetje in gemaakt om er de ergste druk af te halen. Dit was zeer pijnlijk en ze is er nog niet van hersteld. Ze kan niet lang zitten en ze heeft een speciaal kussen in de vorm van een ring om pijnlijke druk op de gevoelige plek te vermijden. Ook tijdens het consult gaat ze af en toe even staan om verlichting te krijgen.

Een aambei kun je, hoe gek het ook klinkt, vergelijken met een zwakke plek in een fietsband. Als je de band oppompt wordt hij dikker op de zwakke plek. Deze verdikking is net als de aambei: een zwakke plek in de wand van een bloedvat. Bij dit soort klachten vraag ik ook of er sprake is van spataderen. In feite is hier hetzelfde probleem aan de hand: de wanden van de bloedvaten zijn zwak en laten de bekende, verdikte blauwe aderen zien, meestal op de benen. Mevrouw had hier inderdaad ook veel van, alhoewel ze bij haar geen pijn of ongemak veroorzaakten.

Er zijn diverse medicijnen werkzaam bij aambeien en zwakke bloedvaten. De homeopathische behandeling heeft verschillende doelen voor ogen. Als eerste om de acute klachten van dit moment te verlichten, schrijf ik mevrouw plantaardig druppels voor, die ze zowel inneemt als uitwendig gebruikt. Dit medicijn heeft een samentrekkende werking op de vaten en gaf haar al snel verlichting van de pijn en ongemakken. Zodra dit beter gaat is de uitwendige behandeling (zitbaden) niet meer nodig. Een tweede belangrijk doel van de behandeling is de conditie van de vaatwanden te verbeteren. Dit gebeurt met behulp van een kuur van supplementen van mineralen die het lichaam gebruikt om elastische en stevige weefsels op te bouwen. Een derde doel is zorgen dat het patroon van de stoelgang soepel verloopt en geen roet in het eten gooit. Dit gebeurt met homeopathische middelen die gedurende een periode worden genomen totdat het patroon zich heeft gewijzigd.

Mevrouw belt 2 weken na het begin van de behandeling voor een tussenoverleg naar de praktijk. Het gaat prima, zegt ze, de klachten zijn zo goed als verdwenen. Maar iets dat al 25 jaar bestaat is natuurlijk niet zomaar hersteld. De weefsels van de vaten zullen nog verder moeten worden verstevigd en het patroon van de stoelgang blijvend veranderd om geen nieuwe problemen te doen ontstaan. Naar mate het beter gaat kunnen de medicijnen afgebouwd worden. Uiteindelijk zullen ze niet meer nodig zijn.

Naam is gefingeerd

De 15 jarige Timo kwam op consult voor acne oftewel puistjes. Een jaar of twee geleden was dit begonnen toen de puberteit zijn intrede deed. Als puber voel je je over veel dingen onzeker, maar in de eerste plaats over je uiterlijk. Hij had van de huisarts al verschillende keren een antibioticakuur gehad, waarna de puisten verdwenen. Helaas kwamen ze na een tijdje toch steeds weer terug. Na meerdere kuren antibiotica bestaat het gevaar dat je er immuun voor wordt en er niet meer op reageert. Zijn moeder wist hem over te halen om ermee naar de homeopaat te gaan, en hij wilde het ook wel proberen, nadat hij zag dat zijn zus goed was opgeknapt.

Hij had behoorlijk last van de acne. De ontstekingen vormden grote bulten en ontsierden zijn gezicht en rug. Vooral als hij heeft gesport komen ze opzetten en vormen zwellingen met een blauwachtige kleur. De acne maakt hem verlegen, wat begrijpelijk is, maar ook van nature is Timo niet echt een prater. Tijdens het consult is hij zwijgzaam en geeft alleen antwoord als het nodig is. Het is een echte denker en je kunt aan hem zien dat er veel in hem om gaat. In het gezin gaat hij min of meer zijn eigen gangetje. Zijn broer is veel mondiger en maakt dat Timo zich op de achtergrond houdt. Timo is meer “de professor”, die met zijn neus in de boeken zit en achter de computer en overal wel wat vanaf weet.

Met zijn moeder kan hij wel vertrouwelijke gesprekken hebben. Ze vertelt dat hij een man van principes is, die zijn mening duidelijk heeft bepaald. Uit verdere navraag tijdens het consult blijkt dat Timo als kind een slecht melkgebit had. Hij had veel last van ontstekingen in de mond met kiespijn en zijn tanden en kiezen brokkelden af. Ook had hij als kind behoorlijk last van groeipijnen. De neiging tot het vormen van ontstekingen vormt bij Timo de rode draad in zijn geschiedenis. Vroeger in het gebit, nu dus op de huid. Ik schrijf daar dan ook op voor in de behandeling. Geleidelijk aan worden in de loop van de behandeling de ontstekingen minder en de huid rustiger. Het doel waarvoor Timo kwam wordt daarmee bereikt, maar daarnaast vertelt zijn moeder dat Timo emotioneel meer open wordt, veel meer zijn mond open doet en zijn broer beter aankan. Zijn emotionele ontwikkeling lijkt daarmee een zetje te hebben gekregen in de goede richting. Timo is daar zelf ook erg blij mee.

Ritalin geneest geen ADHD

Een 43 jarige man komt in de praktijk met maag-darmklachten. Hij moet vaak kokhalzen en braken en heeft vooral hevige pijnen in de leverstreek. Onderzoek toonde aan dat de leverwaarden te hoog waren. Hij is op advies van de dokter gestopt met alcohol drinken. Het begon allemaal toen er een probleem op zijn werk was. Hij heeft een aanvaring gehad met zijn baas en voelt zich zwaar genomen. Jarenlang heeft hij zich uitgesloofd en nu wordt hij aan de kant gezet.

Het is niet de eerste keer dat hij met dergelijke problemen te maken heeft. Meerdere malen heeft hij hoogoplopende ruzies gehad met andere mensen. Hij vertelt : “Ik ben een flapuit, dat is niet altijd goed. Ik ben wel eerlijk, maar dan kan ik opvliegend zijn. Het komt door mijn ADHD. Daar heb ik altijd Ritalin voor gebruikt. Soms dan stop ik een poosje, maar dan lig ik tot 3 uur ’s nachts wakker en word ik boos tegen mijn vrouw en kind. Dan begin ik maar weer met Ritalin”.

ADHD betekent Attention-Deficit Hyperactivity Disorder, oftewel concentratie-gebrek en hyperactiviteitstoornis. De oorzaken van ADHD zijn niet bekend. Vaak zijn er erfelijke factoren mee gemoeid. Des te jonger het kind met ADHD homeopathisch behandeld wordt, des te meer winst valt te behalen. Immers je bent preventief bezig voordat de stoornis zich volledig heeft ontwikkeld. Ritalin geneest ADHD niet. Het onderdrukt hooguit de gevolgen ervan, zodat het gedrag minder storend is voor de omgeving en voor de persoon zelf. Zodra gestopt wordt met de medicatie komen de symptomen net zo hard, zo niet harder terug. Dat ondervindt deze man dus ook. Wat beter is, is dat hij met behulp van homeopathische medicijnen leert om zich zelf te beheersen en minder vanuit zijn emoties te reageren.

De homeopathische behandeling bij deze man begint met medicijnen voor de lever en de maag-darmklachten. Al snel komt hij tot rust. De leverpijn wordt ook beter. Het medicijn is geen pijnstiller, maar werkt versterkend op het overprikkelde zenuwstelsel. Een paar weken later spreek ik zijn vrouw. Ze vertelt dat hij de medicijnen trouw gebruikt. “Hij zegt dat dit beter werkt dan Ritalin”, “het werkt sneller en ik heb er geen roes van in mijn hoofd”, aldus haar man. Zijn vrouw vertelt verder, “we hebben tegenwoordig weer gesprekken met elkaar. Voorheen liep hij halverwege al weg, nu is er meer rust”.

Dit is een bemoedigend begin, maar niet meer dan dat. De man zal verder moeten gaan met de homeopathische behandeling, om dieper bij de oorzaken van zijn ADHD te kunnen komen en deze te behandelen. Immers, als kind was hij al zo en dat “krijg je er niet met een paar weken uit”. Er zal tijdens de behandeling een groeiproces op gang komen, waarbij hij leert zijn emoties in andere banen te leiden. Dan is er pas sprake van genezing, in plaats van symptoombestrijding.

Over Ritalin wordt op internet op www.haesbrouck.be geschreven door een Belgisch apotheker die altijd werkzaam is geweest in de psychiatrie. Hij staat op zijn zachtst gezegd niet achter het gebruik van middelen als Ritalin of Strattera bij kinderen met ADHD.

ADHD

Bij Brandpunt, een actualiteitenprogramma op televisie, ging het onlangs over ADHD bij volwassenen. Er zijn 650.000 volwassen mensen met ADHD in Nederland geconstateerd.

Volgens een producent van medicatie tegen ADHD, zou de beste oplossing voor deze mensen zijn, om medicijnen te gebruiken, die zij produceren. Het onderzoek, waarin dit staat, is niet door onafhankelijke artsen geschreven, maar door artsen verbonden aan de fabrikant van dit ADHD-medicijn. Er is een sterke marketing voor dergelijke medicijnen. De afgelopen 10 jaar is het gebruik van dit type medicatie toegenomen met 600%. Dit kost de maatschappij miljoenen euro’s.

Sommige van deze medicijnen zijn officieel niet goed gekeurd, maar de inspectie van volksgezondheid, de overheid dus, zegt dat psychiaters zelf mogen bepalen wat ze voorschrijven. Er is hier geen sprake van wettelijke bescherming voor patiënten. Ook huisartsen laten zich adviseren door niet onafhankelijke onderzoeken en informatie geschreven door de fabrikanten van medicijnen.

Er is bijvoorbeeld een ADHD-medicijn wat is afgekeurd omdat het als bijwerking angstgevoelens, depressies en hartklachten kan veroorzaken. Desondanks worden dit niet-veilig verklaarde medicijn voorgeschreven. ADHD-medicijnen vallen onder de categorie amfetaminen. Dit zijn pepmiddelen. Het Trimbosinstituut schrijft over amfetaminen:

Amfetamine beïnvloedt het gedrag. Het kan de gebruiker bij frequenter gebruik prikkelbaar, depressief of agressief maken. Soms leidt dit tot verward denken, achterdocht en achtervolgingswaanzin.

5% van onze kinderen slikt tegenwoordig medicijnen tegen ADHD. Veel kinderen met concentratie-stoornissen of gedragsproblemen spiegelen de problemen die in het gezin spelen of bij de ouders. Het is beter om deze oorzaken in kaart te brengen en daar mee aan de slag te gaan dan ze te onderdrukken met schadelijke medicijnen. Dat is niet de makkelijkste, maar wel de beste weg. Het vraagt veel tijd en geduld. Ook de homeopathie kan hier een ondersteunende rol in spelen.

Zo kwam Rick, een 12-jarige jongen met zijn moeder bij de homeopaat. Rick komt uit een gezin met 5 kinderen en wordt als "moeilijk"beschreven. Hij is vaak gepest en zit op een speciale school. Hij is dyslectisch en zegt dat hij zich moeilijk kan concentreren. Zijn ouders zijn jaren geleden gescheiden, omdat zijn vader vaak erg boos was. Er is veel gezinstherapie geweest de afgelopen jaren. Rick heeft last van driftbuien en is in behandeling bij een psychiater. Deze heeft ADHD vastgesteld en adviseert Ritalin, maar dat wil zijn moeder niet. Na 4 maanden homeopathische behandeling, merkt zowel zijn moeder als de school dat Ricks gedrag sterk is verbeterd. Hij kan zijn emoties beter uitdrukken en leert om zijn boosheid om te zetten in woorden, in plaats van om zich heen te slaan. Hierdoor begrijpt zijn omgeving hem beter en kan hem goed begeleiden. Rick zal nog verder behandeld worden en kan zich verder gaan ontwikkelen tot een volwaardig mens en lid van de menselijke gemeenschap.

Allergieën, hoe kom je eraan en hoe kom je eraf?

Jaarlijks wordt in april de Internationale Week van de Homeopathie gehouden. Zowel in 2008 als in 2009 was het thema Allergieën, omdat steeds meer mensen hier mee te maken krijgen. In de reguliere visie wordt als oorzaak van allergieën, de toename van de huishoudelijk hygiëne gezien. Maar hoe verklaart dit dan de allergie voor bijvoorbeeld koemelkeiwit en stuifmeelpollen? Een allergische reactie is eigenlijk net zoiets als een bal die, na een poos onder water te zijn gedrukt, met grote kracht naar boven schiet. Het organisme ontlaadt zich dan met overdreven heftigheid en schiet in een reactie, bijvoorbeeld in de vorm van opgezette slijmvliezen, niesbuien, huiduitslag of jeuk. Het afweersysteem is dusdanig ontregeld dat het buiten proporties reageert op een relatief kleine ziekteprikkel, zoals bijvoorbeeld huisstof of stuifmeel. Het is net of het systeem de regie kwijt is en niet meer op geordende wijze de boel in het gareel kan krijgen. Hooikoorts is een van de bekendste vormen van allergie, waarbij de patiënt gevoelig reageert op stuifmeel, wat geproduceerd wordt door bomen en planten.

Allergieën zijn vaak geschoeid op een erfelijke leest. In de familie zitten ziektepatronen, die het kind erft en een allergie veroorzaakt. Bij bijvoorbeeld een allergie voor koemelk, ziet men vaak bij andere familieleden klachten van de luchtwegen, darmen of bepaalde vorm van eczeem. Ook reumatische aandoeningen of diabetes zijn vertegenwoordigers van ziektepatronen, die bij het nageslacht allergische klachten kunnen voortbrengen. Er lijkt dan geen verband, immers reuma is toch iets heel anders dan een allergie? Zo’n ziektepatroon kan na overerving echter een andere vorm aannemen, maar is in feite een uiting van een en dezelfde verstoring ofwel miasma. Door middel van de kinderziektes, kon het kind zich vroeger bevrijden van erfelijke ziektepatronen. Je zag dan vaak dat het kind na een acute ziekte een sprong vooruit maakte in de gezondheid en de ontwikkeling. Het ging opeens woordjes zeggen of van kruipen naar lopen gaan. Door de vaccinaties echter komen de kinderziektes nauwelijks meer voor en stapelt de ziektedruk zich weer een generatie verder op.

Voor een goede homeopathische behandeling van allergieën moet je dus begrijpen waar de allergie bij de patiënt vandaan komt. Zo kreeg ik een jongen van 18 in de praktijk met hevige hooikoortsklachten. Die begonnen al in januari en hielden aan tot oktober. Zijn moeder was ook zeer allergisch en had ongeveer dezelfde klachten als haar zoon. Zij had vooral last van pollen, huismijt en kattenharen. Verder zaten in de familie vele andere ziektepatronen zoals reuma, schildklierproblemen en astma. Deze jongen had als kind hevig gereageerd op de vaccinaties, met hoge koortsen en gebruikte nu veel medicijnen om de hooikoortsklachten te onderdrukken. Desalniettemin was hij vaak lamlendig, had regelmatig hoofdpijn en snoot zakdoeken vol. Bij deze jongen was de erfelijke oorzaak zeer duidelijk aanwezig. Ik heb hem in de loop van de tijd met een specifieke groep homeopathische medicijnen, de nosoden behandeld, die juist die erfelijke reactiepatronen inactief maken. Het gaat nu stukken beter met hem. Hij heeft nauwelijks nog last en gebruikt al helemaal geen onderdrukkende medicijnen meer. Ik zie hem nog een paar keer per jaar, om te zorgen dat ie klachtenvrij blijft.

Daar de allergieën heden ten dage toenemen, moet in de homeopathische praktijk steeds meer aandacht gegeven worden aan deze problematiek. Astma, eczeem, ADHD, maar ook vormen zoals diabetes en kanker komen vaker op kinderleeftijd voor. De verbanden worden onvoldoende begrepen tussen oorzaak en gevolg. In plaats daarvan wordt met steeds hardere hand elk ziektesymptoom de kop ingedrukt en stapelen de erfelijke ziektepatronen met al zijn desastreuze gevolgen zich op. De oorzaak wordt niet behandeld terwijl de gevolgen steeds groter en complexer worden. Misschien moeten we toch eens een andere richting op gaan denken? Zie ook www.klassiekehomeopathie.nl

De invloed van de anticonceptiepil op de partnerkeuze

Onze neus is een belangrijk orgaan.
Geuren beïnvloeden ons meer dan we ons realiseren.

Het helpt ons bij het maken van belangrijke keuzes in het leven. Een pasgeboren baby bijvoorbeeld herkent de moeder dankzij haar geur. Onze neus verschaft ons dus essentiële informatie.

Onlangs is uit onderzoek bekend geworden dat de anticonceptiepil het reukvermogen aantast. Uit proefnemingen aan de Universiteit van Liverpool bleek dat vrouwen die de pil slikken niet meer de ideale partner kunnen ruiken, die genetisch het beste bij hen past. Ze lieten de vrouwen ruiken aan T-shirts van mannen en daarna hun keuze maken. Eerst in een periode zonder dat ze de pil slikten, en daarna terwijl ze de pil slikten. Ze kozen in beiden situaties verschillend. Zonder de pil kozen ze een partner die genetisch totaal anders was, en eenmaal aan de pil, kozen ze een partner die sterk op hun leek. Voor de evolutie is het gunstiger om een grotere variatie in genen te behouden. De kans op vruchtbaarheidsproblemen, relationele problemen, echtscheidingen en kinderen met erfelijke gezondheidsproblemen wordt groter als de genen van partners te veel op elkaar lijken.

De reuk is evolutionair gezien een oud zintuig. Het staat in verbinding met een van de oudste delen van de hersenen, het limbisch systeem. Dit deel is betrokken bij onze emoties en waakzaamheid. Zo kan een geur in ons een bepaalde sfeer van vroeger oproepen (de sigaar van opa) of kan het ons bijvoorbeeld waarschuwen als het eten bedorven is.

In de homeopathie maken we ook gebruik van onze neus. Het medicijn zit dan opgelost in alcohol in een klein flesje waaraan licht geroken wordt. Het is een gemakkelijke, snelle en zeer efficiënte methode van innemen. De reuk is het zintuig met de kortste weg naar de hersenen. Bovenin de neus bevinden zich de reukcellen, die de geur opvangen. Dat gebeurt met reukhaartjes, die staan “wuivend in de luchtstroom als anemonen op een koraalrif ”. Deze reukhaartjes geven de prikkel door aan een deel van de hersenen, vlak daarachter gelegen. Het lijkt alsof deze stukjes hersenen zich in de neus hebben laten zakken, de geurprikkel tegemoet. Daar wordt de geur- informatie ontvangen en geanalyseerd. Na het ruiken aan het medicijnflesje wordt de genezende prikkel van het homeopathisch middel er opgenomen en verwerkt.

Geur en reukvermogen zijn dus als een gids en vormen een leidraad en baken van onschatbare waarde voor de levensloop van mens en dier. Uiterlijk en uitstraling zijn natuurlijk belangrijk bij een eerste ontmoeting, maar de lichaamsgeur bepaalt met wie een langdurige relatie wordt aangegaan. Het ogenschijnlijke “gemak en veiligheid” van de anticonceptiepil komt zo toch in een geheel ander daglicht te staan.

Bron: Douwe Draaisma: 'Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt.'
ISBN 978 90 6554 4704

Benauwd door astma en complicaties na extractie van verstandskiezen

Jeanine kwam naar de praktijk voor een vervolgconsult. Ze wordt behandeld voor astma en benauwdheid. Acht weken ervoor kreeg ze homeopathische geneesmiddelen en nu kwam ze voor controle. Ze was gestopt met de Symbicort, een regulier medicijn, want daar merkte ze niet veel vooruitgang van. Maar verder was haar conditie niet echt verbeterd.

Tijdens het consult was ze wat stil, het gesprek verliep niet soepel. Ik vroeg of er iets was. Ze vertelde dat de afgelopen periode twee verstandskiezen zijn verwijderd. De eerste gaf niet veel problemen, maar vorige week had de chirurg een flinke klus gehad aan de tweede. Ze had een behoorlijke bloeduitstorting op haar kaak gehad. Nu had ze nog veel pijn. ’s Nachts werd ze er wakker van en nam ze ibuprofen. Het genezingsproces van de kaakwond leek niet verder te gaan, het ging niet voor en niet achteruit. De plek in haar mond voelde stijf, hard en warm. Af en toe begon het te kloppen en ze voelde continu een drukkende pijn. Ze was er moe van en chagrijnig, zei ze.

Dit is een situatie die wel wat ondersteuning kan gebruiken. Het is jammer dat ik niet vooraf geweten heb, dat deze operaties zouden plaatsvinden. Met homeopathie is het heel zinvol om een chirurgische ingreep voor te bereiden en na te behandelen. Daardoor zal er minder pijn zijn, minder bloedverlies en kleinere kans op complicaties. De wond zal sneller en mooier genezen.

Zolang Jeanine met deze wond en de daarmee gepaarde pijn te maken heeft, moet dit voorrang krijgen in de behandeling. Ik geef haar 2 medicijnen mee om na te behandelen. De een is om het herstel van de wond te stimuleren en de ander om het effect van de vele pijnstillers en verdoving van de tandarts op te ruimen. Pijn is niet alleen maar lastig, het bevordert ook de herstelmechanismen van het lichaam. Door de pijnstillers leg je een deel van de activiteit van het zenuwstelsel stil. Daardoor geneest een wond langzamer. Het gevaar bij een traag herstelproces is, is dat er ontstekingen optreden. Het leek bij Jeanine die richting op te gaan. De kloppende pijn en de stijfheid duiden op zwelling, een teken van een beginnende ontsteking.

Ik vroeg haar te bellen, als het met de homeopathische middelen na een paar dagen niet beter zou gaan. Als de pijn verdwenen is kan ze weer met de medicijnen beginnen die de astma behandelen. Pas na 2 maanden sprak ik Jeanine weer. Ze vertelde dat de kaak met homeopathie na een paar dagen goed begon te herstellen en de pijn afnam. Na de genezing is ze weer met de astmabehandeling begonnen. Het gaat nu erg goed met haar. Ze kan weer fietsen en sporten zonder benauwd te worden, en heeft geen ventolin meer nodig. Voorheen zat de disc steeds in haar tasje maar nu heeft ze hem niet eens meer bij zich.

Naam is gefingeerd

Vaccineren tegen baarmoederhalskanker; waar kies je eigenlijk voor?

De laatste tijd is er nog wat te doen over de vaccinatie tegen een virus wat baarmoederhals kanker kan veroorzaken. Het RIVM stelt dat het vaccin veilig is, maar uit andere hoek komen tegengeluiden. Een ongeruste moeder heeft zich verdiept in de materie en een en ander verspreid. Zij las onder andere het boek ‘Chemo? Of kan ik zelf kiezen?’, geschreven door Drs. Trentelman, die zelf ruim 10 jaar geleden te horen kreeg dat hij terminaal kanker had en nog 6 maanden te leven. Hij besteedt een hoofdstuk aan het vaccin tegen het HPV, het Humaan Papilloma Virus dat baarmoederhalskanker kan veroorzaken. Daarin worden een aantal interessante feiten genoemd over het virus, het vaccin en de resultaten ervan in Amerika en Australië. Deze feiten worden in het boek onderbouwd met verwijzingen naar documenten van wetenschappelijk onderzoeken en overheidsrapporten.

Het blijkt dat 80% van de vrouwen dit HP-virus een keer oplopen in hun leven en dat het meestal vanzelf na 2 jaar op natuurlijke wijze verdwijnt en niet leidt tot ernstige aandoeningen als baarmoederhalskanker. Foliumzuur en vitamine C zijn de meest gezonde en simpele oplossingen voor het genezen van HP-virusinfectie.

De onderzoeken zijn gedurende een periode van 6 jaar gedaan, dus op langere termijn is niets bekend over de werking en de veiligheid van het vaccin. Professor van Leeuwen van het Nederlands Kanker Instituut vindt het dan ook te vroeg om het vaccin nu al in te zetten. De studies die de veiligheid van het vaccin aantonen zijn betaald door de producent van het vaccin en niet door een onafhankelijk orgaan.

Het vaccin is niet getest op kankerverwekkende en chromosoomschadelijke eigenschappen en ook niet op meisjes van 9-12 jaar, die in Amerika worden gevaccineerd. Er is een lijst met bijwerkingen, welke in het boek van Trentelman staan genoemd. Het vaccin bevat een aantal giftige stoffen waaronder aluminium, natriumboraat en polysorbaat.

Een Amerikaans instituut wat documenten van de overheid heeft onderzocht, ontdekte dat het vaccin in verband wordt gebracht met bijna 9000 ongelukkige gebeurtenissen, waaronder de dood van 18 jonge vrouwen. In Australie zijn een aantal meisjes 3 weken na hun vaccinatie overleden in hun slaap, als een vorm van wiegendood, welke een bijwerking is van vaccinaties in het algemeen. Vrouwen die het virus bij zich dragen zouden volgens een Amerikaans patholoog juist een verhoogde kans hebben van 44,6% op uitlokking van kankerprocessen door toedienen van het vaccin.

Baarmoederhalskanker is een zeldzame vorm van kanker, met in Nederland minder dan 700 nieuwe gevallen per jaar. Natuurlijk is elk geval er één teveel, maar dat geldt ook voor de schade die het vaccin kan veroorzaken. Het is de vraag of het middel niet erger is dan de kwaal. Er zijn minder riskante en dure oplossingen zoals regelmatig uitstrijkjes laten maken, de eerder genoemde vitamine C en foliumzuur bij gebleken infectie met het virus en het gebruik van condooms om verspreiding te voorkomen. Maar voor alles staat een gezonde leefstijl zodat de afweer tegen virussen op peil blijft en het lichaam zelf zorgt dat het gezond blijft.

Bron: Drs.Trentelman: ‘Chemo? Of kan ik zelf kiezen?’ ISBN: 9789079872015

Baat het niet, dan schaadt het niet? …Klopt niet!

Over de homeopathie bestaan hardnekkige fabels. De eerste is: “Je moet erin geloven anders werkt het niet”. De tweede: “Het duurt lang voordat het gaat werken”. En de laatste: “Baat het niet, dan schaadt het ook niet”.

Over de eerste valt te zeggen, dat dieren en baby’s ook goed reageren op homeopathische middelen. Laatst vertelde de eigenaresse van een paard dat zijn bijholteontsteking enorm verbeterd was sinds de homeopathische behandeling. Het dier had er elk jaar in het koude vochtige seizoen last van, maar nu duidelijk veel minder.

Over de tweede kan ik ook kort zijn. Hoe heviger de klacht des te sneller moet het werken. Een kindje met stevige oorpijn, voelde na een kwartier na een dosis van het passende medicijn al verbetering, viel toe in slaap en werd een paar uur later weer monter wakker. De oorpijn was helemaal weg en is niet meer teruggekomen.

Over de derde fabel kan ik een bijzondere ervaring vertellen.

Een meisje van 5 jaar oud kwam met haar moeder naar de praktijk. Ze gedroeg zich nogal apart. Ze wilde geen contact met mij, maar probeerde wel steeds mijn aandacht trekken door onder de tafel aan mijn schoenen te zitten. Ze was altijd boos, vertelde de moeder. Hevig boos zelfs, met schreeuwen en enorme dwarse buien. Moeder was er verdrietig van, ze kon niet goed contact maken met haar dochter. Het kind had ook wel al wat achter de rug aan keelontstekingen, kinkhoest, oorontstekingen en vele antibioticakuren. Nogal een forse medische geschiedenis voor een meisje van 5 jaar oud. Als je veel pijn hebt wordt je vanzelf prikkelbaar en boos of verdrietig.

De eerste periode wilde het nog niet zo vlotten met de behandeling. Er kwam nog een oorontsteking die gelukkig wel met homeopathie en zonder antibiotica genas. Voor een deel lag het probleem ook bij spanningen in het gezin. De ouders hebben een moeizame relatie en vader drinkt regelmatig teveel. Door de ruzies en onrust voelt een kind zich niet veilig en geborgen. Dat kan een genezing belemmeren en een hindernis vormen in de ontwikkeling van het kind.

Toen vertelde de moeder dat ze haar dochter, toen ze klein was veel Chamodent gaf tijdens het tanden krijgen. Iedere avond gedurende 2 jaar kreeg het meisje dit homeopathische complexmiddel waar onder andere Chamomilla in zit. Dit was een belangrijk stukje van de puzzel die ik op moest lossen. Het langdurig gebruik van een homeopathisch middel zonder deskundig advies kan de gezondheid in de war brengen. Het meisje werd zo lang beïnvloed door het middel dat ze er juist last van kreeg.

Gelukkig kon ik, nu ik het wist, haar behandelen door de juiste middelen te geven en de gevolgen van overmatig medicijngebruik op te ruimen. Reeds na enkele dagen vertelde moeder dat het meisje veel vriendelijker werd en weer ging luisteren. De band tussen ouders en dochter verbeterde hierdoor snel. Dit heeft de sfeer in het gezin goed gedaan.

Een duidelijk voorbeeld van een misverstand over homeopathie: baat het niet dan schaadt het niet? Ja, maar alleen als het deskundig wordt voorgeschreven.

Zo rond de twee à tweeënhalf jaar beginnen veel ouders zich af te vragen hoe ze hun kind zindelijk moeten maken. Verrassing: je kunt je kind niet zindelijk maken, dat doet het zelf. Om zindelijk te kunnen worden, zijn twee dingen nodig: je kind moet er fysiek en emotioneel aan toe zijn. (Deze tekst komt van de site van Ouders van nu).

Zindelijkheid bij kinderen begint normaal gesproken vanaf het tweede of derde levensjaar. Er kunnen hindernissen zijn, waardoor het zindelijk worden vertraagt of niet ontwikkelt. Dat kan lichamelijk zijn: de blaasspier werkt niet goed. Het kan emotioneel zijn. Het kind is bijvoorbeeld erg onzeker of overprikkeld. Het kan heel diep slapen waardoor het niet voelt dat het moet plassen of enge dromen hebben, waardoor de angst een nat bed oplevert. Met homeopathie kunnen dit soort problemen prima behandeld worden.

Joris is net 13 geworden. Het wordt al een echte gozer. Alleen is er een ding wat nog niet meekomt in zijn ontwikkeling. Hij plast 's nachts nog in zijn bed. Hij schaamt zich diep en praat er met niemand over in zijn klas. Ook is het lastig als hij op kamp gaat met school, want hij wil het voor zijn klasgenoten verbergen.

Hij kwam zo'n anderhalf jaar geleden in de praktijk met dit probleem. Van alles hadden ze al geprobeerd. Een plaswekker hielp niet, die ging te laat af en dan was hij al nat. De uroloog zei dat zijn blaas te klein is. Hij heeft een zindelijkheidstraining gehad, maar dat hielp ook niet afdoende. Hij is ooit een aantal maanden droog geweest, maar daarna ging het weer mis. Vooral toen hij nerveus was voor een toets. En ook toen hij een nieuwe meester kreeg. Dus bij spannende gebeurtenissen, dan is het moeilijk voor Joris om controle over zijn blaas te hebben.

Tijdens het consult zie ik tegenover mij een stoere bink. Hij praat niet makkelijk, maar doet wel zijn best om te laten zien dat hij groot en sterk is. En zo probeert hij zijn kwetsbaarheid te verbergen, die juist des te zichtbaarder wordt. Ik vraag nog wat zaken na uit zijn baby-peuter-kleutertijd. Vaak zie je dan al de eerste signalen. Als kleuter was hij onzeker en hield constant zijn ouders in de gaten, dat ze niet weggingen. Zijn moeder spreekt over een "zacht karakter".

Ik geef voor een periode medicijnen om zijn ontwikkeling te stimuleren. De ongelukjes 's nachts komen steeds minder vaak voor. Na 5 maanden zie ik Joris een tijdlang niet, hij wilde niet meer komen. Na ruim een jaar belt zijn moeder op. Het is al die tijd goed gegaan, maar nu was er weer een terugval. Joris wilde wel weer verder met de flesjes.

Vader vertelt tijdens dit consult dat er veel gebeurd is, sinds de laatste keer dat ik hem zag, Er zijn twee grote verandering in het leven van Joris gekomen. Hij is verhuisd en hij is naar een nieuwe school gegaan. Al die tijd is het perfect gegaan. Zijn ouder stonden er versteld van. Nu, maanden later, na het verwerken van al die nieuwe en spannende ervaringen, komen de ongelukjes weer wat vaker terug. Hij slaapt kennelijk weer zo diep, dat hij de aandrang om te plassen 's nachts niet meer voelt. Tijd om de draad weer op te pikken met de behandeling. Het zelfvertrouwen van Joris kan dan weer verder groeien en daarmee wordt zijn ontwikkeling weer voortgezet.

Bevallen en opstaan

De bevalling gaat helaas niet altijd probleemloos. Als je baby groot is, dan kan er tijdens de bevalling bijvoorbeeld een ruptuur ontstaan. Dan scheuren de huid en de diepere lagen daaronder soms zelfs tot aan de anus toe. Heel jammer want het herstel vraagt veel tijd en energie die je juist nu zo hard nodig hebt voor het moederschap en de verzorging van je baby.

Merle kan hierover mee praten. Ze kreeg haar eerste kind en het was een flinke baby. Ze was flink uitgescheurd en gehecht en kon daarna moeilijk staan en lopen. De wond begon ook nog te ontsteken en ze kreeg last van een zeurende pijn en een branderig gevoel bij het plassen. Nu 2 weken na de bevalling voelt ze zich moe en ligt grotendeels in bed. Vervelend, want van deze bijzondere tijd met haar eerste kindje wil ze natuurlijk optimaal genieten. Spoelen van de wond met kamillosan gaf wel al wat verbetering. De werkzame bestanddelen in Kamillosan zijn extract en olie van kamillebloemetjes. Hierdoor werd de ontsteking al minder. Maar de pijn en de vermoeidheid gingen nog niet beter. Ze vroeg daarom om homeopathische hulp, wat in deze situaties heel goed kan helpen. Omdat ze haar kind de borst geeft wil ze liever geen reguliere medicijnen gebruiken die in de moedermelk terecht kunnen komen. Met homeopathische medicijnen loop je dat risico niet.

In de homeopathie hebben we goede medicijnen die de bevalling en de kraamtijd kunnen ondersteunen. Daardoor gaat het herstelproces veel sneller en zijn de kans op complicaties kleiner. Het is echter belangrijk dat de behandeling door een deskundig homeopaat wordt voorgeschreven en begeleid omdat er bij een verkeerde dosis of toepassing schadelijke effecten kunnen optreden. Voor dit specifieke probleem krijgt Merle Arnica en Staphisagria voorgeschreven in speciale potenties. Arnica is een bekend medicijn bij wonden en kneuzingen in het algemeen. Het andere medicijn werkt goed bij wonden met gescheurde randen. Ze neemt ze afwisselend in en daardoor ondersteunen ze elkaars werking. Vrij snel voelt ze dat de pijn afneemt in het bekkengebied. Kennelijk is een en ander toch wat gekneusd geraakt als gevolg van de uitdrijving van zo’n groot kind. De blaas voelt ook snel beter. De vermoeidheid neemt af naar mate de pijn en ongemakken minder worden. Haar aandacht kan nu steeds meer uitgaan naar haar dochtertje en ze geniet volop van deze nieuwe fase in haar leven: het moederschap.

Buikpijn is niet fijn

Rolinda wordt dit jaar 12 oud. Het is een intelligent maar timide meisje. Ze komt met haar moeder naar de praktijk vanwege buikpijnklachten. Al 5 jaar heeft ze daar last van. Elke ochtend staat ze op met buikpijn, ze is dan ook wat misselijk en heeft een vieze smaak in de mond. Vele onderzoeken in het ziekenhuis konden niet aantonen wat de oorzaak was. Op de echo en in het bloed waren geen afwijkingen terug te vinden. Ze heeft geen moeite met de stoelgang, wat de buikklachten zou kunnen verklaren. Wel heeft ze een nierbekkenontsteking gehad vorig jaar en dit is met antibiotica behandeld. Haar darmen raakte nogal van streek hierdoor. Verder is Rolinda gezond. Ze heeft heel lang last gehad van waterwratjes, wel 3 jaar! Ze zat op gegeven moment helemaal onder, op haar gezicht, voorhoofd, hals en de voetzolen. Nu zit er nog steeds een op haar arm en in haar hals.

Ik vraag verder nog wat zaken over haar babytijd en de ontwikkeling. Moeder heeft hormonen gehad om de zwangerschap tot stand te brengen. Ze was een rustige baby en kreeg 9 maanden borstvoeding. De tanden kwamen wat traag en ging gepaard met luieruitslag. Lopen en praten ging vlot. Rolinda blijkt moeite te hebben met veranderingen. Dat begint als moeder weer gaat werken als ze 5 jaar oud is. Dan bleef Rolinda over en at ze bij een vriendinnetje. Ook de overgang naar een nieuwe groep kostte haar veel moeite. Het wennen aan de nieuwe klas en de meester of juf, maakte haar stil en terug getrokken. “Je ziet dat ze erg bezig is, maar je krijgt het er niet zo makkelijk uit”, aldus moeder. Rolinda keek zorgelijk en zelfs het lezen van een boek, wat haar favoriete hobby is, gaf haar geen plezier meer. Als we terugkijken is het dan ongeveer de tijd dat de buikpijnklachten beginnen. Op grond van het verhaal en mijn observaties geef ik een homeopathisch voorschrift mee.

Na 6 weken komt Rolinda terug voor een controleconsult. Het gaat erg goed! Ze vertelt dat ze bijna geen buikpijn meer heeft gehad. Ook de misselijkheid en vieze smaak in de mond zijn weg. Zelfs een van de wratten trok gelijk weg na de start met de homeopathische medicijnen. Moeder vertelt dat haar dochter veel vrolijker en opener is geworden. Ze zegt “Rolinda heeft meer rust en kan beter vertellen wat er in haar omgaat”. Dat helpt met het verwerken of het vinden van oplossingen voor problemen.

Rolinda kan heel goed leren en haalt goede cijfers. Haar klasgenootjes zijn dan wel eens jaloers en maken opmerkingen die Rolinda niet leuk vindt. Daardoor voelt ze zich wel eens buitengesloten en verdrietig. Ondanks dat ze een goed rapport heeft is Rolinda erg onzeker over haar prestaties en twijfelt ze aan zichzelf. Het is goed dat ze hierover beter kan praten met haar ouders. Zij kunnen haar ondersteunen en helpen relativeren.

Zorgen worden vaak groter als ze in je eigen hoofd blijven malen, en dat doet het zelfvertrouwen geen goed. Dat maakt ook dat het lichaam meer gespannen is en zo kan er buikpijn van komen. Door de homeopathische medicijnen begrijpt Rolinda beter wat er met haar gebeurt en hoe ze dat op kan lossen. Dat geeft meer zelfvertrouwen. Hoe meer inzicht er komt in het eigen functioneren, hoe beter je als mens leert omgaan met jezelf en de omgeving. Rolinda zal daar in haar verdere ontwikkeling van kunnen profiteren.

Naam is gefingeerd

Yvonne is 44 jaar en heeft al 1½ jaar last van opvliegers. Sinds die tijd wordt ze ook niet meer ongesteld, dus de overgang is al ingetreden toen ze 42 jaar was. Dat is aan de vroege kant. Ze is er niet mee naar de huisarts gegaan. Ze vond het eigenlijk wel prima dat ze niet meer ongesteld werd. Voorafgaand aan die periode had ze veel problemen op haar werk en raakte ze overspannen. Uiteindelijk kwam ze in de ziektewet terecht met de diagnose burn-out. Ze was zo moe dat ’s morgens al tijdens het aankleden haar het zweet uitbrak en ze te moe was om nog iets te ondernemen. Haar humeur was slecht en het minste deed haar in huilen uitbarsten. Nu heeft ze het nog steeds snel warm. Soms wordt ze ’s nachts drijfnat wakker. Verder kan ze zich slecht concentreren en heeft ze last van een trage stoelgang, waardoor ze vaak pijn in haar buik heeft.

Het is goed mogelijk dat de burn-out en de vervroegde overgang met elkaar te maken hebben. Door de uitputting kan het lichaam niet voldoende kracht opbrengen om de menstruatie-cyclus op gang te houden. En andersom heeft de menstruatie een reinigende werking en brengt ordening in lichaam en geest. Yvonne vertelt dat ze altijd last heeft gehad van “rommelige hormonen” met een onregelmatige cyclus en wisselend van sterkte.

Ze vertelt open over zichzelf. Ze zegt: “Ik heb veel tijd en ruimte voor mezelf nodig, maar ben ook graag samen. Anderen voelen zich op hun gemak bij mij, maar zelf heb ik niet het gevoel dat ik mezelf kan zijn. Ik pas me dan teveel aan. Yvonne vertelt dat ze als kind heel onzeker en eenzaam was en moeilijk aansluiting kon vinden bij anderen. “Ik voel me nog steeds minderwaardig als ik bij anderen ben”. De toestanden op haar werk hebben dit gevoel alleen maar versterkt. Ze zegt dat ze meer in zichzelf zou willen geloven en dat ze veel behoefte aan bevestiging heeft.

De homeopathie kan veel betekenen voor een vrouw als Yvonne. Vooral functionele problemen in de hormonale sfeer zijn prachtig bij te sturen met homeopathische medicijnen. Nadat Yvonne de medicijnen is gaan gebruiken voelt ze zich veel beter. De opvliegers zijn weg en haar stoelgang is nu regelmatig. Ze is veel beter gaan slapen en heeft dromen die heel helder zijn en haar iets vertellen. Ze zegt “ik voel me veel minder chaotisch en soms kan ik me heel vrij voelen”. Door de medicijnen gaat Yvonne een proces in waarin ze meer bewust wordt van zichzelf en beter gaat begrijpen hoe ze in elkaar zit. Daardoor zal ze in staat zijn meer bewuste keuzes te kunnen gaan maken, hoe ze om wil en kán gaan met dingen. Dat geeft minder spanningen en meer vrijheid. Daar zal ze niet alleen geestelijk en emotioneel maar ook lichamelijk van profiteren.

Cholesterol, het hoe en waarom

De laatste jaren vormt het cholesterolgehalte steeds meer een bron van zorg voor de mens. Er is een enorme toename van medicijngebruik om het cholesterolgehalte te verlagen. Vooral het zogenaamde slechte cholesterolgehalte, het LDL, is het doelwit van deze medicatie en dient te worden verminderd. Wat is nou eigenlijk cholesterol en waarom maken we dat zelf aan, als het zo slecht is?

Cholesterol wordt in het lichaam door de lever aangemaakt. Het heeft verschillende functies. Het is onder andere een bouwstof voor hormonen, met name voor het stress-hormoon cortisol.

In deze moderne tijd is de hoeveelheid chronische stress aanzienlijk toegenomen. Voortdurend worden we geprikkeld door informatie in de media en om ons heen. Continu worden we opgestuwd om te presteren in de maatschappij. Steeds opnieuw worden we geïrriteerd door reclames op televisie, via de telefoon en tegenwoordig steeds vaker aan de voordeur. We krijgen in deze tijd net zo veel beelden te verwerken in een dag, als in de Middeleeuwen in een heel jaar. We hebben dus veel meer stress. Als gevolg maken we ter bescherming meer stress-hormonen aan, om deze stress het hoofd te kunnen bieden. Cortisol is zo'n stresshormoon en zorgt ervoor dat je stressbestendiger wordt, je reageert alerter, sneller en meer adequaat. Om dit hormoon aan te maken in het lichaam hebben we de bouwstof cholesterol nodig, die als gevolg van stress dus zal stijgen. Het is tijdens wetenschappelijke onderzoeken goed gedocumenteerd dat stress het cholesterol in een tijdsbestek van minuten kan opdrijven. De nadruk wordt altijd gelegd op voeding als oorzaak van een hoog cholesterol, maar het is dus net zo goed, zo niet meer, een gevolg van chronische stress dan van voeding.

Een andere belangrijke functie van cholesterol vormt de bescherming tegen schadelijke gevolgen van bacteriën. Uit proeven in laboratoria blijkt dat bloed met een hoog cholesterol-gehalte veel minder schade ondervindt van de gifstoffen die bacteriën produceren dan bloed met een laag cholesterolgehalte. Hoe zit het dan met die hart en vaatziekten, die door cholesterol zouden ontstaan en het dichtslibben van de aderen? Als de wand van een bloedvat ontsteekt, maakt het lichaam een soort pleistertje op het wondje, gemaakt van cholesterol. Dus het dichtslibben van bloedvaten gebeurt wel met cholesterol, maar pas nadat er een ontsteking is ontstaan. De kans op een ontsteking van een bloedvat wordt groter door de aanwezigheid van bacteriën of door hoge bloeddruk. Hoge bloeddruk wordt vaak weer door stress veroorzaakt. Opnieuw heeft cholesterol hier dus een beschermende functie, ook dus tegen de gevolgen van hoge bloeddruk.

Er zou veel meer onderzoek gedaan moeten worden naar de verbanden tussen cholesterol en stress. En het zou veel beter zijn om chronische stress te verminderen dan om het cholesterol kunstmatig te verlagen. Een kans van 10 tegen 1 dat het cholesterolgehalte in tijden van rust en ontspanning geleidelijk zal dalen!! Belangrijk is om meer bewust te worden van het feit dat je stress hebt. Daarvoor zijn bijvoorbeeld yoga en ademhalingsoefeningen heel geschikt. Ook homeopathie helpt bij de bewustwording en verbetering van de stressbestendigheid.

Homeopathie en COPD

COPD is een afkorting van de Engelse term Chronic Obstructive Pulmonary Disease, dit betekent chronisch obstructieve longziekte (er is dus een aanhoudende blokkade in de longen). Het is een verzamelnaam voor longaandoeningen zoals chronische bronchitis en longemfyseem. Vroeger vielen deze aandoeningen samen met astma onder de verzamelnaam “CARA”, maar deze term wordt officieel niet meer gebruikt.

Een minder goede ademhaling verslechtert de zuurstofvoorziening

Als de luchtwegen en of longen aangetast zijn door ontstekingen of chemische stoffen (roken, asbest, fijnstof) ontstaan niet alleen daar, maar in het gehele lichaam gezondheidsproblemen. Door een minder goede ademhaling, verslechtert de zuurstofvoorziening, waardoor allerlei metabole processen in het lichaam, zoals verbranding en ontgifting, minder goed van kwaliteit worden. Dit leidt tot ophoping van afvalstoffen en een toename van ontstekingen. Uiteindelijk wordt de kans op het ontstaan van kanker hierdoor groter. Tumoren ontstaan in een gebied waar weinig zuurstof is. Dat heeft de wetenschapper Otto Warburg aangetoond, waarvoor hij in 1924 de Nobelprijs ontving.

Zonder antibiotica de winter door

Homeopathie kan veel betekenen voor patiënten met COPD, zowel in de preventieve sfeer als op genezend nivo. Tijdens de homeopathische behandeling wordt gewerkt aan het verminderen van de ontstekingtendens. De regelmatig terugkerende hoest, bronchitis en longontstekingen worden met homeopathische middelen behandeld en de patiënt komt zonder antibiotica de winter door. In de loop van de behandeling zal de patiënt merken, dat de ontstekingen steeds minder vaak optreden. De jaarlijks terugkerende luchtwegklachten nemen af, er ontstaat steeds meer rust. Het afweersysteem is versterkt en in staat om zelf de ontstekingen te voorkomen of te genezen. Een verkoudheid ontaard niet telkens weer in de bijholte- of voorhoofdsholteontsteking of een in de borstkas afzakkende bronchitis of longontsteking.

Ik hoest al 18 jaar

Dat ook voor ver gevorderde longziektes homeopathie geweldig werk kan doen ervoer een 52 jarige longpatiënte met bronchiëctasieën, die al jaren kampte ernstige klachten. Haar longen zijn door een geschiedenis van roken en longontstekingen dusdanig aangetast dat er trechtertjes in de longen zijn ontstaan, waarin het slijm steeds naar beneden zakt en ontstekingen en benauwdheid veroorzaakt. Toen zij in de praktijk kwam zei ze: "Ik hoest al heel lang. Ik ben 18 jaar geleden gestopt met roken, sindsdien hoest ik". In de loop van jaren was haar de ene na de andere antibioticakuur voorgeschreven. Inmiddels had ze hierdoor ook last van eczeem en darmklachten ontwikkeld. En de hoest ging niet weg. Daarbij werd ze ook steeds somberder over haar gezondheid en haar toekomst.

Nog steeds verbaasd

Gedurende de homeopathische behandeling ging het steeds beter. De ontstekingen werden minder en antibiotica was nauwelijks meer nodig. Nu hoest ze sinds een jaar helemaal niet meer en een verkoudheid geneest vanzelf. Ze is er nog steeds verbaasd over. Na 18 jaar elke ochtend opstaan met een moeizame hoest die uren aanhield, om het slijm omhoog te krijgen, was dit verleden tijd.

Voor kinderen met astma kan homeopathie betekenen: geen dagelijkse pufjes met hormonen meer en geen benauwdheid of ontstekingen. Geen chronisch medicijngebruik, wat op jonge leeftijd de ontwikkeling en groei van het kind kan remmen.

Kortom op Wereld-COPD-dag verdient de klassieke homeopathie als kans voor luchtwegpatiënten, jong of oud, serieuze aandacht.

De meeste patiënten in mijn praktijk zijn kinderen en vrouwen. Af en toe komt er ook een man op consult. Meestal gebeurt dat nadat hij gezien heeft dat andere familieleden positief reageren op de homeopathische behandeling. Zo ook Theo die zijn echtgenote zag opknappen en de stoute schoenen aan trok om mij te raadplegen.

De klachten die hij heeft bestaan al lang, maar waren de laatste tijd verergerd. Aanleiding daarvoor was de bekendmaking van de kabinetsplannen voor de WAO. De dreiging om gekort te worden op zijn uitkering en de keuringen die hij opnieuw voor de zoveelste keer zou moeten doorstaan, brachten hem in een toestand van boosheid en machteloosheid.

Bij Theo is tijdens een operatie, toen hij 28 jaar oud was, een groot deel van zijn gezichtsvermogen verloren gegaan. Sindsdien kan hij zijn werk als opticien niet meer doen en voelt hij zich buiten de maatschappij gezet. Zijn gevoel van eigenwaarde kreeg een flinke deuk en hij werd somber en depressief. Steeds was hij opzoek naar respect van anderen, maar had nooit het gevoel dat hij dit kreeg en zijn zelfvertrouwen daalde tot nul. Hij voelde een enorme woede naar de overheid, maar ook naar andere autoriteiten. Deze emoties heeft hij ook in zijn jeugd gevoeld naar zijn vader, die hoge eisen aan hem stelde en die hij als kind als zeer autoritair ervoer.

Het niet goed kunnen uiten van zijn emoties maakte hem gefrustreerd en lusteloos. Het uitte zich in slapeloosheid of nachtmerries. ’s Morgens kwam hij maar traag op gang, was moe en had nergens zin in. Voor hem voelde het alsof er een stof ontbreekt in zijn lichaam en hij besloot de huisarts te raadplegen. Hij werd doorverwezen naar een psycholoog, voor gesprekstherapie. Daarnaast wilde hij het, op aanraden van zijn vrouw, met homeopathie proberen. Ik gaf hem aan het eind van het consult een medicijn wat past bij zijn klachten.

Het feit dat zijn problemen al terug gaan tot zijn jeugd, vraagt om een diep werkende remedie. Na 2 maanden kwam hij terug en vertelde dat het beter met hem ging. Weliswaar is er aan zijn levenssituatie niets veranderd, maar kan hij er beter mee omgaan. Zijn energie is toegenomen en hij besteedt die niet meer aan boosheid. In plaats daarvan heeft hij zich volledig geweid aan het opknappen van hun oude huis, wat ze onlangs hebben gekocht. Daar haalt hij veel voldoening uit en hij voelt zich meer tevreden met zichzelf. Zijn vrouw is ook blij want die ziet hun huis gaandeweg mooier worden.